هر روز با مثنوی

شهادت گفتن سنگ ها

اوجهل که عمو و دشمن قسم خورده پیامبر بود.روزی پیامبر درحال گذر بود که ابوجهل چند سنگریزه برداشت و نزد پیامبر رفت و گفت:اگر تو واقعا پیامبر خدایی بگو در دستانم چیست؟ پیامبر فرمود:آیا می خواهی بگویم در درستان تو چیست و یا اینکه خود آن چیزهایی که در دست تو هستند خود صحبت کنند و راستی پیامبری مرا اثبات کنند؟

سنگ ها اندر کف بوجهل بود                                                       گفت ای احمد بگو زود این چیست زود

گر رسولی، چیست در مُشتم نهان؟                                                 چون خبر داری ز راز آسمان

گفت چون خواهی بگویم آن چه هاست                                            یا بگویند آن که ما حقیم و راست؟

گفت بوجهل این دوم نادِرتَرَست                                                    گفت آری،حق از آن قادر ترست

ابوجهل گفت:پیشنهاد دوم جذاب و جالبتر است.دوست دارم ببینم چزور چیزی که در دست من است به حرف می آید؟مدتی نگذشت که سنگریزهای در دست ابوجهل شروع به سخن گفتن کردند و شهادت پیامبری احمد را دادند. ابوجهل که حیرت کرده بود و باورش نمی شد،سنگ ها را محکم به زمین کوفت.

از میان مشت او هر پاره سنگ                                                  در شهادت گفتن آمد بی درنگ

لااِلهَ گفت و الاُالله گفت                                                           گوهر احمد رسولُ الله سُفت

چون شنید از سنگ ها بوجهل این                                              زد ز خشم آن سنگ ها بر را بر زمین

 

مثنوی مولوی،دفتر اول