هر روز با مثنوی

داستان(اگر)گفته

روزی روزگاری کسی به دنبال خانه می گشت،دوستی او را به خانه ای برد و گفت:اگر اینجا سقف داشت میتوانستی در آن زندگی کنی و اگر اتاق و ایوانی هم داشت زن و فرزندت میتوانستند در آن زندگی کنند.

غریبه که از ساده دلی داشت می خندید و گفت:آری تو درست میگویی ای رفیق جانی من،اما دوست من در این دنیا نمی توان با اگر زندگی کرد:

                                    آن غریبی خانه می جُست از شتاب............................................دوستی بردش سوی خانه خراب 

                                    گفت او،این را اگر سقفی بودی.................................................پهلوی من مَر تو را مسکن شدی

                                    هم عیال تو بیاسودی اگر.........................................................در میانه داشتی حجره دگر

                                    گفت آری،پهلویِ یاران بِهَست................................................لیک،ای جان،در اگر نتوان نشست

 

     

                                                                                                                                                                  مثنوی مولوی،دفتر دوم